Sztandar

Historia “Gedanii” rozpoczynała się trzy razy: w 1922 r. (założenie klubu), 1945 r. (reaktywacja po II wojnie światowej) i w 1956 r. (reaktywacja po stalinowskiej reformie sportu, w trakcie której klub został praktycznie rozczłonkowany). To ważne daty, ale taką był też rok 1972. Uroczyście obchodzono wówczas 50-lecie klubu. Jedną z materialnych pozostałości po jubileuszu jest ufundowany wtedy sztandar. Był eksponowany w Ratuszu Głównego Miasta na wystawie w 2012 r. - widać go na zdjęciu z prawej strony. Aktualnie jest przechowywany w tymczasowej siedzibie “Gedanii” S.A. Warto przypomnieć listę jego fundatorów, czyli ludzi związanych z “Gedanią” i zainteresowanych kultywowaniem klubowych tradycji. Przez ten piękny gest sami stali się już jej częścią.
1. Roman Wyrobek
2. Brunon Zwarra
3. Jakub Bawelski
4. Edmund Matuszak
5. Stefan Grabowski
6. Klemens Kurowski
7. Roman Bellwon
8. Jan Biłyk
9. Zygfryd Suwała
10. Stefan Kozłowski
11. Jan Mienik
12. Franciszek Domaszke
13. Jan Kurowski

Fundatorzy to w większości  przedwojenni Gedaniści, którzy dobrze zdawali sobie sprawę z konieczności posiadania znaku, który będzie łączył nie tylko aktualnych członków klubu. W związku z porwaną historią "Gedanii" miał on także łączyć teraźniejszość z przeszłością, uważaną po wojnie za chwalebną, ale ... nie wartą specjalnie eksponowania. Dlaczego? To długa historia, którą opisuję szeroko w książce, a i w tym miejscu pewnie jeszcze nie raz przedstawię.  A pierwszy sztandar "Gedanii" przepadł w zawierusze wojennej, najprawdopodobniej został zniszczony przez hitlerowców.